Heb je weleens gehoord van het begrip alleengeboren tweeling? Het komt veel vaker voor dan je misschien denkt. Ongeveer 1 op de 10 zwangerschappen begint met twee of zelfs meerdere baby’s in de buik. Maar in maar liefst 90% van deze gevallen overlijdt één of meerdere kindjes al in een heel vroeg stadium — vaak nog vóór de eerste echo.
Niet meer samen
De tijd in de buik van onze moeder kunnen we ons niet bewust herinneren, maar op zielsniveau is er dan al veel gaande. Om opnieuw geboren te worden maakt een ziel zich op voor een nieuw leven. In het geval van een tweeling doen twee zielen dat samen. Op het moment dat één van beiden overlijdt, is dat voor de ander een grote schok. In plaats van met zijn tweeën word je alleen geboren. De dood van je tweelinghelft maak je van dichtbij mee. Jij leeft door, je tweelinghelft niet…
Een alleengeboren tweeling klinkt misschien als een medische term uit het verleden, maar voor het kind dat verder groeit en uiteindelijk geboren wordt, kan dit een enorme invloed hebben op het leven. Soms zonder dat iemand zich daarvan bewust is.
In deze blog neem ik je mee in:
- wat een alleengeboren tweeling precies is
- hoe dit zich kan uiten in het dagelijks leven
- waarom dit je op diep niveau kan beïnvloeden
- wat je ermee kunt doen
Wat betekent het om een alleengeboren tweeling te zijn?
Een alleengeboren tweeling is iemand die de zwangerschap begon samen met een broertje of zusje, maar uiteindelijk alleen geboren werd. Dit kan gebeuren bij zowel eeneiige als twee-eiige tweelingen.
~Bij eeneiige tweelingen delen de baby’s dezelfde vruchtzak. Wanneer één kindje overlijdt, kan de overlevende tweelinghelft onbewust het gevoel meedragen dat een deel van zichzelf is weggegaan.
~Bij twee-eiige tweelingen liggen de baby’s ieder in hun eigen vruchtzak. Wanneer één kindje het niet redt, kan de overlevende tweelinghelft later in het leven worstelen met schuldgevoelens en moeite hebben om volledig in de eigen kracht te gaan staan.
Hoe jong een baby ook is — zelfs nog voor de eerste echo — hij of zij registreert dat er eerst met z’n tweeën werd geleefd. En dat er daarna een moment kwam waarop de ander er niet meer was.
Misschien denk je: Hoe kan ik daar nu last van hebben? Ik heb hier geen bewuste herinnering aan.
Het antwoord: je lichaam herinnert zich wat je hoofd niet meer weet. Op het moment dat een ongeboren baby voelt dat diens tweelinghelft niet meer leeft, heeft dat een diepe impact. Emoties als angst, verdriet, eenzaamheid, verlatenheid, teleurstelling, afwijzing enzovoort zetten zich vast in het lichaam van de ongeboren baby, omdat hij of zij nog niet in staat is deze grote emoties te doorvoelen.
Deze vastgezette emoties vormen blokkades in het systeem van de baby. En juist die blokkades zorgen verderop in iemands leven voor klachten.
Hoe merk je dat je mogelijk een alleengeboren tweeling bent?
Er zijn verschillende signalen die kunnen wijzen op een alleengeboren tweeling. Natuurlijk is niet elk kenmerk 100% bewijs — maar veel mensen herkennen meerdere punten en voelen: Dit klopt voor mij.
Veelvoorkomende symptomen
~ Depressieve gevoelens – Het gevoel dat er altijd een deel van jou ontbreekt.
~ Diepe eenzaamheid – Zelfs als je sociaal omringd bent, blijft er een innerlijke leegte.
~ Schuldgevoelens – De overtuiging dat je eigenlijk “niet alleen hoort te zijn”.
~ Paniekaanvallen of claustrofobie – Mogelijke triggers vanuit een traumatische ervaring in de baarmoeder.
~ Verlangen naar de dood – Niet vanuit zelfhaat, maar vanuit een diep gemis en verlangen naar hereniging.
~ Je eigen leven niet volledig leven – Dromen parkeren uit loyaliteit naar het broertje of zusje dat het niet haalde.
Andere herkenbare kenmerken
- gevoelig voor afwijzing of niet gezien worden
- innerlijke onrust
- hooggevoeligheid
- snel geraakt door afscheid
- moeite met keuzes maken
- sterke vrouwelijke kant bij mannen of sterke mannelijke kant bij vrouwen
- persoonlijkheid vol contrasten (verlegen én graag in het middelpunt)
- altijd op zoek zijn, maar niet echt voldoening vinden
- veel tegelijk willen doen, makkelijk starten maar moeilijk afronden
- jezelf saboteren op momenten dat geluk dichtbij komt
- moeite met aanraking of juist een sterke behoefte eraan
- gevoelens van tijd tekort, alsof het leven “te snel gaat”
- stemmingswisselingen, soms alsof je twee levens tegelijk leeft
Waarom weten zoveel mensen dit niet?
Veel moeders wisten (en weten) niet dat zij een tweeling droegen — zeker als het verlies heel vroeg plaatsvond. Er werd vroeger minder gecontroleerd, en zelfs nu wordt een vroeg verlies niet altijd opgemerkt.
In de praktijk hoor ik vaak dat moeders bij het ontdekken hiervan zeggen:
“O, maar dan snap ik eindelijk waarom ik me tijdens de zwangerschap zo vreemd voelde.”
Voor veel mensen in mijn praktijk valt er een puzzelstukje op zijn plaats zodra ze ontdekken dat ze een alleengeboren tweeling zijn.
Gevoelens die je je hele leven bij je draagt, krijgen betekenis — en dat geeft rust, erkenning en richting voor heling.
Wat nu te doen?
Wanneer je je hierin herkent, betekent dat niet dat er “iets mis” met je is — het betekent dat een diep, vroeg trauma jarenlang onbewust aanwezig is geweest. Bewustwording is de eerste stap naar heling.
Voor een alleengeboren tweeling is acceptatie en bewustwording belangrijk. Op het moment dat je je realiseert dat je je overleden tweelinghelft mist of zoekt, kan dat innerlijke rust geven. Omdat je begrijpt waarom je dit zo voelt.
Herken je jezelf in (een deel van) bovenstaande kenmerken en wil je weten of je inderdaad een alleengeboren tweeling bent? Of weet je dit al en wil je er iets mee doen?
NEI bij alleengeboren tweelingen
Een krachtig hulpmiddel om met de impact van het verlies van je tweelingbroer- of zus om te gaan, is NEI therapie. Door naar de lagen van je onderbewuste te gaan waar alle informatie en herinneringen aan jouw tijd in de baarmoeder en daarmee ook aan de impact van het verlies van je tweelinghelft liggen, ga je zien welke emoties er in jouw systeem vastzitten. En voor welke klachten of belemmeringen ze zorgen in je huidige leven.
Vervolgens kunnen we gaan uitmeten of jij je eigen lot en leven leeft of ook dat van je ongeboren tweelinghelft. Door diens lot en leven aan hem/haar terug te geven, kom jij helemaal in je eigen kracht te staan. De belemmerende elementen geef je terug en laat je daarmee los. De liefdevolle zielsverbinding tussen jou en je ongeboren tweelinghelft blijft. Zo houd je wat helpend is en laat je los wat je in de weg stond om je eigen leven te leiden in rust en balans.
Velen ervaren een diepe rust en veel meer verbinding met zichzelf na een alleengeboren tweelingsessie.
Wil je hierover graag persoonlijk in gesprek? Of een sessie plannen?
Dan ben je van harte welkom in mijn praktijk — ik kijk graag met je mee.
